Türk seyirlik oyunları, Türk halk tiyatrosu olarak da adlandırılmaktadır. Av veya ürün bolluğunun anlatıldığı dramatik danslar, mevsim değişimi ve bazı yıldönümü kutlamalar gibi durumlar bu oyunların temelini oluşturmuştur. Bu oyunlar her toplumun inanç sistemine ve kültürüne göre farklılık gösterirler. İlkel toplumlarda yalnızca av, savaş, doğa olayları konulara kaynaklık ederken, gelişmiş toplumlarda oyunlar içeriği bakımından daha gelişmiş ve daha anlamlı figürlerle zenginleştirilmiştir.
Türklerin Orta Asya’dan Anadolu’ya gelmeleriyle birlikte bir takım değişikliklere uğramış ve farklı kültürlerle etkileşim kurmuştur. Orta Asya kültüründeki Şamanizm izleri bu süreçte Anadolu’daki daha eski uygarlıkların ve İslam kültürünün etkisiyle harmanlanmış ve yeni bir kimlik kazanmıştır. Şamanizm kültürünün etkisindeki dans, daha çok dinsel törenlerin gereklilikleriyle kendini gösterirken, Anadolu’ya gelindiğinde anma, yad etme ve kültür sergileme şeklinde kendini göstermiştir. İslam etkisiyle Kerbela olayıyla ilgili Muharrem ayında düzenlenen yas niteliğinde seyirlik oyunlar ortaya çıkmıştır. Yine İslam etkisiyle Mevlevilerin sema dönmeleri, aslında Türklerin İslam öncesi yaşantılarından beri var olan dönmelerinin yeni biçimlenmiş şeklidir. Bu dönmeler farklı nitelikler kazanıp İslami kimliğe bürünmüş dans şekilleridir. Alevi kültüründe bulunan semah adı verilen dans da yine aynı şekilde dinsel törenler için sergilenen ve ibadet niteliği olan bir oyun türüdür.
Bunların dışında bir de Türk toplumunun kendi yaşantısından esinlenerek oluşturduğu, bir takım taklitleri de barındıran seyirlik oyunlar bulunmaktadır. Bu oyunlar Türk halk tiyatrosunun temelini oluşturmuştur. Köy tiyatrosu ya da Köy seyirlik oyunları şeklinde de adlandırılır. Bu oyunları Şükrü Elçin, Ritüel Oyunlar ve Profan Mahiyetteki Oyunlar şeklinde iki başlık altında sıralamıştır.
Bu oyunlar Anadolu’da köylerde genellikle kış aylarında eğlenmek ve güzel vakit geçirmek için köy halkının oynadığı bir çeşit orta oyunudur. Yalnızca kış aylarında değil, düğün, bayram veya Hıdırellez gibi günlerde de oynanmıştır. Bir çeşit temsil niteliği taşıyan bu oyunların temeli çok eşli zamanlara dayanmaktadır. Köy seyirlik oyunlarında dini törenlerde oynanan oyunlar dışındaki oynanan oyunlar genellikle eğlence amaçlıdır. Boş vakitleri değerlendirmek ve bir eğlenceye dönüştürmek isteyen halk tamamen doğaçlama şekilde bu oyunları oynamıştır. Herkes tarafından oynanabilen bu oyunların öncesi için bir hazırlık ve prova yapılmaz ve herhangi bir metin ya da ezber gerektirmez. Bir takım kalıplaşmış cümleler dışında ezber gerektiren bir durum yoktur. Ahmet Kutsi Tecer, bu konuda araştırma ortaya koyan ilk kişidir. Araştırma Köy Temsilleri ismiyle yayımlanmıştır. Daha sonra bu konu üzerinde farklı kişiler tarafından farklı çalışmalar da yapılmıştır.
Türk seyirlik oyunlarının sanatçıları tamamen halktan insanlardır. Aynı şekilde seyirciler de halktır. Bu oyunların çeşitli türleri bulunmaktadır. Bu türler; Karagöz, Kukla ve Orta Oyunu, Meddah, Hokkabaz, Cambaz, Sihirbaz, Köçek, Çengi gibi oyunlardır.. Bu oyunların hiçbirinde bir metin üzerinden oynanmaz ve tamamen doğaçlamadır. Müzik ve dansı da bünyesinde barındıran Türk seyirlik oyunları bir takım taklitlere ve kişileştirmelere de yer vermektedir. Oyunlardan bazıları söze dayanır bazıları da yalnızca müzik ve dans eşliğinde yapılır.
